Ve Göz Kırparken

'' ıssız senfonisi başladı
kayalıkların örsüne vuran çekiç misali, yakamozların.
Yine kulaklarım çınlayacak yine ''




o ülkede
ya şehirde
köyde yahut, varsa gök renklerinin tümü

zühre'dir asıl olan, kör mesafelerden indirip kuşları
görmek belki sabahın ışıkları çalarken siyahi çiçekleri

varmalı
gecenin sahibine son bir dua ile
yanar belki eflatun dudakları sevdanın
mesneviler dönerken, muktedire

ki biz
şaşırmışken yolumuzu
inanıp yalan pusulalara, avucumuzu birleştiren gafletimiz

düşününce ;

değilmişiz oysa
sap ve saman misali, sarılmışız göğsümüze
boşlukmuş destiler dolusu yalnızlığımız
doldurmuşuz boş nehirlerden, nafile

kulaklarımızın pasıymış o şarkılar
bitince anladık
sağırmışız

yağmurmuş yüreğimiz meğer
meğer yağınca anladık, gözlerimizden süzülürken o çamursu sular


çoğulmuşsun sen
tekil soluklar alırken ben
kalabalıklarında kaybolurken unutmuşum körlüğümün acısını



o ülkede
ya şehirde
köyde yahut, varsa gök renklerinin tümü

zühre'dir asıl olan görme isteğim, kör mesafelerden indirip kuşları
belki sabahın ışıkları çalarken siyahi çiçekleri, yeniden

ve göz kırparken ...