Ve Memleket 89
Bu göç yolları zelil zebun
Hasrettir burcu burcu Dobruca'dan,Tuna'dan...
Bu kara toprak
Bağrında bin bir yara
Bahtında bin bir kanlı duvak
Denize koşan şu delice ırmak
Ve o gül vadisi oylum oylum
Bizim memleket
Bizim yerler oğlum...
Bu göç yolları zelil zebun
Dolana dolana Dobruca'dan,Tuna'dan...
Mecit Tabiye kalesinin nevbet sesleridir
Silistre'de uğuldayan
Yosun bağlamış taş duvarları kurşun yarası
Ve her gece yarısı
Besmele-i şahane ile
Alperenlerin dolaştığı yerler
Bizim evler
Bizim memleket oğlum...
Galip Sertel
evet sizi kanlı canlı tanıdıktan sonra derin ve engin bir dağarcığa merhaba dedim,
ne çok yaşadım bende siz gibi bu halleri,
komşu oğlu ,komşu kızı,komşular,göçmen kuşlar,
bitmez hocam bu sıla hasreti,
memleket memleket
hürmetle
sevgiyle kalın...
bülbülü altın kafese koymuşlar doğduğu toprağı aramış ya çok güzel şiirdi tebri ederim selamlar
Özlemdi,mirastı,hediyeydi oğlunuza...Galip Abi,sevgilerimle...Özlem dolu yüreğinize sağlık..
Şiirinizi okuyunca doğduğum şehrin üzüm bağlarının görüntüsü ve mis kokusu burnumda tüttü..
oy bizim evler oy..
Kutlarım Galip Bey..
Yurt özlemini dile getiren şiirler her zaman baş köşeye layıktır. Keyfekeder kurgu ile örülü olmanın aksine, tüm gerçekliği, hasretliği, yaşanmışlığı ile benliği örülüdür mısraların. Bir anne, sevdiği yavrusunu nasıl özenle giydiriyor ise, şair de öyle özenle iliştirir şiiri vatanına. Öylesi topraklar var ki yeryüzünde, çileli, kalabalıklar içinde yalnız... Şairleri vardır ama, seslenirler öteden, uzak olmalarının sebebi ne olursa olsun, hasret derindir. Kimi "kadıköyde dalga olma ister", kimi "gül vadisinde rüzgar",
Kutlarım tüm içtenliğimle.