Ve Yine Yağmur

Yağmur
Herkesin yalnızlığını ortaya çıkaran el
Mola ver dersin içindeki yolculuğuna
Çağırma artık içindeki çocuğu büyüsün
Der gibi bakar bazen gökyüzü

Yağmur
Hayat da gururlanmadım, onurum
Vardı
Koynunda uyusam bir gün, o gün
Günahlarım yağsa çölle

Yağmur
Sevgiyi göstermek gerek, ayıpları değil
Aşinasın uzaklarda bile hislerime
Tatlı dil sihir, tebessüm korumadır
Şifa sensin toprağa ve topraktanım !


Yağmur
Hep yıldızız karneyle eve dönmektir
Kendi romanımın ortası bile değildim
Kaldırım mı bulut mu olmak arasında
Kalırdım üstelik...


Yağmur
Sevda barıştır, yara berenin adı aşk
Yoksul evlerde sınırsız hayal imkanı
Sana bakmak dert olanı hatırlamaktı
Teslimiyetle geçen...