Veda

Saat ayrılığı göstermeye yakın
/.../
Ne giydiği elbiseler
Ne de yaşından büyük sözleri saklayabilmişti
Gözlerindeki çocuk oyunlarına hasretini
Bedava değil ya bu hayat
Mendil satmak gerek ağabeylere ablalara
Sevimli olmaya ne hacet
Sevilmeyen biriydi belli ki
biri hariç

Yakınmalar
Hep ama hep
Zamane gençlerine
Ahhh deyip sitemli iç çekmeler
Ve okkalı bir tokat indirme istekleri
Tüm gençlere
Biri hariç

Aşk şiirleri hepsi yalan
Kim kimi sever ki
Kendisinden fazla birini
Kimin için gönül erir
Yada aniden
Ses titrer
Biri hariç

Saat ayrılık,

El sallar mendil satan çocuk
Kime bilinmez
Çocukluğuna mı yoksa
Mendilini sattığı gence mi?

El sallar yaşlı bir teyze
Kime bilinmez
Gençliğine mi yoksa
Gençliğini gördüğü torununa mı?

El sallar bir sevgili
Kime bilinmez
Yaşanmış güzel günlere mi yoksa
Giden bir sevgiliye mi?

Koca bir memleket
Teyzesiyle,
Çocuğuyla
Sevgilisiyle el sallar Trabzon garından
Ankara otobüsüne.