Veda

Haziran güle oynaya balkonuma geldi, yine
Daha bir güzel görünüyor gözüme
Son haziran oluşundan mı bilemiyorum
Her anını kokluyorum, içime içime
Yüzüme gülüyor son haziran, hazin
Bir de gönlüme gülseydi kader, eğer,
Eğer;
Ben gittikten sonrasında eylülmüş gibi sor
Hala güzel mi o buluştuğumuz yer
Ulu çınar dimdik ayakta ve gürse
Bil ki ben de o gölgede dinleniyorum şimdi
İki selam et, dallarına, yapraklarına
Öteki eylüle sözleşerek veda et sonra
Sonra;
Kuruttuğun papatyalarımla söyleş
Onları nasıl topladığımı anlat
Bilirsin dalında severim ben çiçeği
Besmeleyle koparışlarımı ve sevdamdan söz et
Af edeceklerdir beni
Beni;
Hatırlat ara sıra Urla kıyılarına mesela
Elini uzat denize eskilerden bahset
Dizlerimize kadar misafir olurduk o soğukta
Diye, tazele o güzel günlerimizi
Söyle haberleri olsun
Eli elimde olan o sevda uçmağa vardı, de
De ki;
Kırılmasınlar, ihmalkâr sanmasınlar beni
Yoksa denize hasretliğimi unuturlar
Yosun kokusuna bağımlı halimi sakın unutmasınlar
Deniz' e âşıktı ama var olduğu toprağa döndü desinler
Vakitsizliğimi onlar da affetsinler
Affet;
En çok sen affet beni Deniz'im
Verdiğim onca sözden ötürü
Esmer gülüşüne doyamadığım için
Geç güldürüp, erken ağlattığım için
Hayallerimize mecburi bir veda bu
Vedanın böyle izansız ve acımasız
Ve de emir ile nihayeti için
Affet,
İstemezdim,
Fakat takdir O'nun.