Vefa

Hangi sokak lambası içimde yanan 

Karanlığa süzülen ışık sön artık

Sendeliyor içimdeki yürek adımları 

Yere çarpmaya düşe yazıyor her kalktığımda

Buram buram gelen bahar kokusu kifayetsiz

Bulutların bahşettiği yağmur, çiçeklerin hayali 

O bile yetmez kurumuş toprağıma 

Peki ya çok yağarsa?

O zaman da ya kurak ya batak 

Yeşil örtüye uzanmak bil ki hayallerde yaşamak 

Fedakarlık gece de 

Üstümü örter, her sönen umut ışığında 

Ay görünür pencereden 

Ben sana ışık olurum der gibi 

Benden başka kimse bilmez seni, bu gerçek mi?

Sarılalım güneş kapıyı çalmadan

Sarılalım bir sonraki gecenin hayaline kapılmadan 

Hadi söndür geriye kalan tek ışığı 

Yerleştir karanlığı göz bebeklerime

Bu bana vefa, hani ben seni hiç bırakmadım ya 

Hep senin koynunda ağladım ya 

Sen de beni bırakma gündüzün kucağına 

Sahip çık en yakın arkadaşına...