Vız Gelen Tırıs Giden

Hayat 

Bu,

Esip 

Bir gün 

Yellere gölgesini bırakıp gider 

Kalırsın kendinle baş başa 

Bilinmiyen diyarlarda,

Unutsalar ne gezer 

Unutmasalar ne fayda 

O 

Anda,

Enin de sonun da 

Gömüleceksin sonsuzluğa 

Bulacaksın kendini zamanın çöplüğünün gıyabında,

Ey 

İnsan da denilen yaratık 

Gitmek marifet 

Değil,

Sen bak 

Nasıl gideceksin 

Topal mı 

Sağır mı 

Kör mü,

Yoksa göğsünü gere gere mi 

Çıkacaksın 

O 

İnsanlığın 

Virajlı yollarından, 

Son gazı vermeden, 

Basmadan 

O 

Pedala 

Bir düşün 

Bak geriye 

Hala vaktin var iken 

Daha neler yapa bilirim diye 

İmkanlar dahilinde,

Hiç bir zaman 

Geç değildir 

Nefesin koylarında 

Yalnız sen 

İste, 

Göreceksin 

Ki 

Dağlar dahi cüce kalacaktır sana 

Okyanuslar bir bardak 

Su 

Olacak 

Fırtınalar bir hiç,

Sözüm ona 

Bu 

Yaşam 

Vız gelen 

Tırıs giden,

Asıl baki olan sensin 

O 

Da 

Tek Senin elinde... 

* Berlin, 25.06.2020 *