Vurdum Kendimi Şarap Yoluna

Dünyanın zevklerine hoyratça daldım,
Günahları inci gibi boynuma taktım.
Derler zincir vuruyormuş şeytan bileklere,
Günaha sokuyormuş insanları bilinçsizliklerinde.

Ben o şeytanı hiç görmedim,
Şeytan ben olmuşum da, bilemedim.
Ettiğim türlü günahlardan ötürü,
Rabbimden, hiç af dilemedim.

Vurdum kendimi şarap yoluna,
O yol çıkardı beni dağa, bayıra.
Kendimi anlamak istediğim bu uğurda,
Bırak kendimi, şarabı anlayamadım.

Her damlasında mest etti içimi,
Ben de ona döktüm içimi.
Bayırlarda pek hoş olur içimi,
Hülyalarla bulanıklaştırana dek zihnimi.

Kaybolunca zihnim dünya üzerinden,
Bir süre Araf'ta inzivaya çekilirim.
Tekrar yeryüzüne indiğimde,
Sana adadığım şarapla, zihnimi temizlerim.