Vuruluyorum

Toprak olmuşum çorak yorgunluklara
Üzerimde abanan asırlık çınar,mevsim hazan

Yaprak taşıyorum böğrümde
Kâh kuru
Kâh lodos solgunu

İman ağlatan nöbetlerdeyim
Şehir parklarında
Gölgemde firari aşklar

Göğü kucaklıyorum
Avuçlarımda zamansız bulut
Sıkıyorum, hayal yağıyor
Hep ıslatıp kaçak aşk misali kirpikleri

Arıtıp kokuşmuşluğu
Pınarsı çirkef birikintilerde
Kuş dansları yapıyor hüznüm

Vuruluyorum
Kahpe bir sapandan fırlayan kurşun ağırlığında gözlerimden
Gözlerimden ölüyorum kör edip
Hoş kal yarın diyemeden
Küs gidiyorum
Küsüp omuzlarımda tüneyen meleklere

Bir gâvur ki sorma gece
Sorma gitsin
İmansız parmaklıklara sarıp parmaklarımı
Besmelesiz çukurlar açılıyor şehir sokaklarına

Toprak oluyorum
Üzerimde asırlık çınar

Böğrümde yaprak
Kâh kuru
Kâh lodos vurgunu...