Yâ Sin

Gökyüzünü ağzımın içine sığdırabilir miyim?
Kusmak istiyorum bütün yağmurları,
Gözüme bulut kaçtı, bir sigaradan peydahladım...

Sevgilim, adım benim;
Ben annemi çok üzdüm! zamansız bir sancıydı
Erken doğum aşklar, umutlar hepten küvezde...

Bir keresinde çocuktum, uçurtmanın ipi vardı ellerimde
Allah'a bir mektup göndermiştim, sen cümlelerde gizlenmiş özne...

Ve yeryüzüne indirildin,
Altı yüz altmış yedinci âyet niyetine...

Gözlerinden okunuyordu, çocukluğumun anne tefsiri..

O zamanlar duygularımız da organikti, beslerdik umutları
Şimdi genleriyle oynuyor sevmelerin, bir "o... çocuğu"...

Hiç hatırlıyorum, unutmak mümkün olmadı
Geçen sene bu vakitler, henüz küsmemiştik biz senle...

Ağzı bozuk tüm jargonları, doldurdum jarjörüne ıslığımın
Travma geçiren bir misafir perverim, kapımda bunalım
Savuruyorum tüm soğuk çıklığıklarımı, avuçlarımda
Doluşmuş bir tomar hatıra haplarım...

Duymuyorsun beni, duymuyorsun
Sevgilim,
Ben ölüme apacık bir intiharım...

"Beni sevmiyor olman, öldürmez" diyor babamı
Rahmine düşmedi diye, ruhumun muzdarıp sıvısı...

Kaç cenazeyi zevke boğduk
Hepimiz katiliz...

Hiç masum bakma öyle aynaların yansımasından,
Yalancıdır...

Zaten o aşklar, hep filmlerde yaşanır...


Seni üç nesil yaşatacağım, şimdilik şiir ve sigara tadında
Hiç kızım olacak, adını koyacağım çapraz kafiyesine satırların...

Bana bir kaç kelime gerek,
Bir dua...

Dua...

Ya sin!

Ya diyorum gel artık, plastik bir cerrah gibi
Yırt göğüs kafesimi benim, bul kalbimi, gir içine
Damarlarımdan tüm hüclerime sin...

Sin!

Ya,
Se(n)
Min'el aşk!...