Yağmur Güzeli

Gökleri gümüşleyen, güneşi ateşleyen,
Şu simsiyah toprağa gülü menevişleyen,
Kâinatın sahibi yüce Tanrı adıyla,
Sessiz hıçkırıp duran dervişin feryadıyla;
Bir gürgen değneğine astım iki kolumu,
"Ah Vatan!" diye diye sürüyorum yolumu!
Gümrah ovalarımda sam yeli savruluyor,
Gurbetin kucağında gök ekin kavruluyor!
Hüzün soluyor ıssız dağlarda ışıklarım,
Sarışın başaklarım, gönül sarmaşıklarım!
Umarsız bir sayrıyım, dertli çoban gibiyim,
Durup durup kanayan kara çıban gibiyim!
Ardımda kanlı güneş önümde karanlığım,
Kızgın demirler döven yoksul hükümranlığım!
Bozkır akşamlarından ağıt kucaklıyorum,
Aşılası çağlara karanfil saklıyorum!

Böyle susamamıştım çöldeki kumlar kadar,
Kutlu yağmurlar getir gözlerinle nazlı yâr!

Toprağa bassan şehit, taşa dokunsan tekbir,
Cihan üstüne gelse gölgesi yetecektir!
Goncaların dalından kuşanırken süsünü,
Siz hiç dinlediniz mi bayrağın türküsünü?
Daldınız mı gül gibi kızaran ufuklara,
Anadolu göğsünü açarken lâlezara?
Hangi süvarilerdi hanların hancıları?
Bu toprağın nabzına kim çeker sancıları?
Közledim yüreğimi sevdâ soğuran hârda,
Rabbim hep beni sınar en keskin kılıçlarda!
Suyunu kirpiğimden alır hüzün kuşları,
Destan yazarak çıktım bütün dik yokuşları!
İçimde köhne duvar, dışımda dar kapılar,
Kapılarda erimiş güneşlerin isi var!
Hanaylarda tekbirler kan sesiyle inliyor,
Gönül viranesini güvercinler dinliyor!
Bir annenin gözünde kızarmış kiremitler,
Kervan kervan geçerken önümüzden şehitler!
Benim ülkemde bahar, bir Hendek bir de Bedir,
Bu doğum sancıları benim yüreğimdedir!

Seni ne çok sevmişim O'nu sevdiğim kadar,
Kutlu yağmurlar getir gözlerinle nazlı yâr!

Burda aşk: Bir şehidin alnındaki uçurum,
Vatan; Amasya.. Maraş.. Nene Hatun Erzurum!
Çifte minarelerden beş vakit ışıyan nur,
Bidevi kubbelerde yakamozlanan huzur!
Bu aşk, kızıl tuğların söylediği türküdür!
Bu aşk, koçyiğitlerin kalbindeki ülküdür!
Vatan, yalnız hürriyet, toprak ve ırmak değil,
Vatan, şu sahralarda sâde haykırmak değil!
Ölçeği kan dediğin ölümüne bir namus;
Öksüz ve yetimlerin gözündeki okyanus!
Vatan, gökte ay yıldız, şanlı düşünce, fikir;
Vatan, dillerde tekbir, Vatan kalplerde zikir!
Vatan bir Ankara'nın göğsündeki Çankaya!
Vatan, yalçın dağlarda aşkla tutuşan kaya!
Ve sırlı mahfillerde çın çın çınlayan fanus,
Vatan pîr-i Mevlâna, Türkmen kocası Yunus!

Gelişini bekliyor bi-çareler, yalnızlar,
Kutlu yağmurlar getir gözlerinle nazlı yâr!

Taş değil şu türbeler, cismi candır bilirim,
Fâtih'ler göğümüzde kehkeşandır bilirim,
Vatan, bir şiir şimdi ben içinde şiirin,
Vatan, öyle bir yer ki narin, ince ve şirin!
Kars, Hasan Harakani, Edirne Selimiye,
Mahyalarla tutuşan görklü Süleymaniye!
İstanbul ne Yavuz bir Süleyman'dır bilirim,
Gök firûze bir kandil, yer Sinan'dır bilirim!
Benim damarlarımdan akan menekşe seli!
Kime-kimsesizlere Vatan yağmur güzeli!
Vatan, diyorum Vatan, dedemin ak saçları!
Ninemin ağ pürçekli yüzünün burgaçları!
Kınalı parmakları Kınalı Hasan'ların,
Vatan doğurur Vatan, koynunda destanların!
Gebe kaldığı zaman istikbal istiklâle,
Dalda tomurcuk patlar, canda bir kızıl lâle!
Susuzluk duymadım ben O'na duyduğum kadar,
Kutlu yağmurlar getir gözlerinle nazlı yâr!
_____________________________yitikozan