Yaklaş Başımın Belası

yaklaş...

başımın belası yaklaş
onca sene omuzlarımda bin keder
sinemde karasakız misali kahır
şimdi hicran
şimdi ortağınım hüzün...
yine akşam güneşine saklandım
sahi saat kaç
biçimsiz mor elbisem
yine beyaz sayfalara düşer gölgem
alaca seyirde zaman...

ya öncesi
aynı canda
aynı kandan
uzun boylu bakışlarda
yüksek tepelere mis kokulu hayaller doladık
bir yer vardı dalgalandığımız ne kör kuyu
ne de soğuk mezar taşları olan
yağmur kokusuna
vakitsizliğin iki masum yüz süreni
yarınlara deli dumrul kırbaç sallayan
iki kafadar
biz elele
gözgöze
ki annem hayrandı biz anneme hayran
Allah'ı vardı türkümüzün
bayram çocukları kadar şen
ahh
yaklaş
bizimdi dem dem içinde notalar
bizim eller ayrılığa terlemeyecek sanılan

söktü şafak gazel damarımın sızısı yaklaş
ömrüne doyamayanım karşımda ak pak
tutuştuğum
yandığım
doyamadığım
ahh
bu mevsim sararmış yapraklarda cıvıldayan sesimiz
sesimizle çoğalan
hey koca umut
yaşama sevinci
hey küheylan beraberliğimiz
ey hiç bir sevdaya benzemeyen kardeşliğimiz


ecelle boynumuzu büken hüzün
sırnaşık rezalet
yaklaş
asırlardır yasta annem
yaklaş
uluorta içime ağlayacağım...