Yalnızlar Şehri

birgün daha doğdu sensiz şafaklarda
sensizlik güneşi yine çöktü başıma
sen yoksunya bugünde ısıtmadı beni
sen yanımda değilsinya ben yine üşüdüm
karanlık dünya aydınlandı belki ama
benim dünyam hala karanlık
güneş doğdu yeryüzüne belki ama
benim yüreğimde güneşler doğmak bilmedi
kuşlar cıvıl cıvıl ötüyor dallarda
güller açmış
güller kokunu esir almış
heryer sen kokuyor
yalnızca kokun kalmış senden geriye
bir sen yoksun
şu sevdalının esir kaldığı yalnızlar şehrinde
çık gel hadi
kurtar beni bu esirlikten
güneşler sensiz doğmasın semalarda
sensizlik acıtmasın yakmasın daha fazla
güneşin o yakıcı sıcaklığında üşümeyim artık sensizlikten
karanlık dünyama aydınlık ol
siyah gecelerime ışık ol
çık gel hadi yanıma
sende yaşat beni
benim şehrim sen ol
adınıda aşk koy