Yalnızlığım

her şey anidendi
hırçın yalnızlığıma
gülerek yüzüme bulutlar,
nisan yağmurları akıtıyor.
ruhumu kaplayan tereddütler
bırakmıyor
dürülüp kaldığım bedenim
titriyor
utangaç ruhuma benziyor
gün batımı
kundaklamış beni
alevli hüzünlerim
seni arıyor
uzağı gören gözlerim
yaralı yüreğim
kelimesiz ,
dizlerimi kanatıyor
düşlerim
aynalar çağırıyor
aynaların içine giriyorum
yalnızlığım
beynime tırmanıyor
bir ateşin ortasından
sana koşuyor ayaklarım,
geçmişimi kucaklıyor
korkularım
kalbime yayılan sesin
seviyor beni
her dokunuşunda
yalnızlığımı unutturuyor
sıcak avuçların
ah
öyle karışığım ki
bu kadar mı zor
hayal ve gerçek...

Mustafa kaya
03.02.2018 / Üsküdar