Yalnızlıgın Adı

Sen gittiğinden beri avuçlarım ıslak...
Bu sağanak için ektim acının tohumlarını ellerime.
Kim bilir belki yeniden yeşerirler diye...
Mevsim sonbaharın sarı yalnızlığını gösteriyordu sen gittiğinde,
Sokaklarda ise rüzyarın haylaz ıslıgı
Çocuklugumdan kalma bir anı kadar tanıdıktı...
Farklı iklimleri yaşıyordu şimdi bu iki ten,farklı baharları...
Nafile beklemek avuçlarımı kaldırıp göğe nafile...
Artık avuçlarımda ıslanan iki kuru dal şimdi.
Bitmiş bir sevdanın ardından gözyaşlarımla ıslanan...