Yalnızlığın Denizi

Yalnızlık...
ruhumun kelamsız ehramı
sırtında o ağır bakışların kırbacı...
dilimin paslandığı soğuk aralık günlerinde
selam durduğum dağların fırtına sessizliği



nefesim kulu olmuş ehramın
düşe kalka koyulduğum yolda
üç cemre zamanı geçmiş
yine de olur olmaz kemiriyorum dilimi...
sonra adına kavuşmak denen
sancıyı tükürüyorum yollara



ben ölemiyorum...zaman kıskanç
buralar bildiğin gibi değil her yer ayaz
güvercinlerde yok avlularda ...sahipsiz toprak





deniz ...
mırıldanan unutuluşların adı
vazgeçenlerin sevgilerini yolcu ettiği
nemli toprağın anası...
denizi gözlerine gömen sevdalar ağlıyor
her yalvarışında tufana sebep dokunuşlar...



özlem kızıdır denizin...dalgaların gözyaşı
yetim sözleri kanar medcezir zamanı
titreyen cümlelerinde hep zemheri efkarı...



ben boğulamıyorum martılarım aç
mercan kayalığında hasretlerim tutsak
yakamozlar yok mabedlerimde
yüreğim mecalsiz kalmış tapınak

....

....

....

şimdi denizler ortasında yalnızlığım
yüzün ıssız adalardan daha uzak
ellerimde uykusu sefil sokakların
ruhumda acısı kırbaçların... ağır aksak....