Yamalı Şiir Bohçası
Hanım;
Betimlerim var,
Hece süsleyen yetimlerim var,
Zaman tütsüsüne yakalanmış bu el
Titrek nazları düşüyor kaleme
Say ki uzun soluklu bu yol
Gölgelere can olan duygu
Türbülans sevişmeler
Katmerli bu şiir
İlaç gelir
Hüzne...
Aynasız!
Göz ucuyla aşk
Katrana bulanan izler
Davudi bir sesin yanıkları
Bir cüce sürüklüyor saltanatı
Yamalı bohçasından düşüyor şiir
Çarmıhta kan tüküren turnalar
Ölüm kuşluk vakti inermiş
Bizi vurmak kurtuluş mu?
Habil kini bu düğüne
Kızıl saçlı Afrodit
Şiir nazlarıyla
Dile düşer
Teni...
Ağıt!
Anadolu kadın
Höllüğe sarılan ninni
Sözler sitemli izlerde
Çuha çiçeği işler gergef
Şiir aralığında bazlama kokar
Süt kesiği taze olgun memeler
Tutarsa elin yiğidim titremeden
Göğsüme hançer bakışlarından
Silinse de saçlarımın gölgesi
Yine gireceğim düşlerine
Hançer kaplı yüreğim
Şiir kesecek ellerim
Olgun dallarından
Sana dair heceler
Düşüreceğim
Bohçana...
Bitti;
Zürriyetsiz kelimeler
Sürüklemek var içi emek dolu bohçayı olgunlaşınca açılacak
Neden şairler öldükten sonra paha biçilemez olur anlamam
23.02.2011
Ölmek mi lazim şair birde kim sessizler mezarlığı var ki hiç sorma emeğe selam😙👍👍👍
yürekten yazılanlar benim elma kokulu bohçamdır👍😙emeğinize sağlık...🙂
👍😙😙😙👍👍😙😙😙
Burjuvazinin halk sanatçısına sahip çıktığı görülmüş şey midir? Burjuvazi sözüm ona, kendi sanatçısına sahip çıkar. Kapitalist düzenin sahiplendiği sözde sanatçılar anlık moda gibi geçici bir süre gündeme getirilir ve kısa zamanda da silinip giderler.
Yalnız şairler değil, bütün halk sanatçıları düzen tarafından geç fark edilirler. Çünkü gerçek halk sanatçısı düzene ayak uyduramaz. Halk sanatçısı her zaman düzenle ters düşer. Hatta düzenin tekerine çomak sokar. Bu yüzden ya görmezden gelinir ya susmaya zorlanır ya sürgünlere gönderilir ya da zindanlara atılır, tutsak edilir. Ama halk sanatçısı orda da boş durmaz. Sanatıyla ordan da halkına ulaşır. Halkın gönlünde taht kurar. Yüzyıllarca aynı saygınlıkla orada kalır.
Burjuva düzeni aynı zamanda kaypaktır. Bükemediği bileği öpmekle ünlüdür. Yok saymakla yok olmadığını, halkın gönlündeki yerini bozamadığını, halkın gözünde kahramanlaştığını görünce kaypaklaşır, geri adım atar. Madem ki yok saymakla yok edemiyor, yok olmuyorlar; bu kez halkın sanatçısını sahiplenerek, sırtına bindiği halkı yanına çekmeye çalışır. Çünkü burjuvazi kendi düzenini sürdürmek için daima halka muhtaçtır.
coşmuş kalem yine ne denir tebrikler yürekten👍👍👍👍