Yanan Küller
Küllerim savrulurken, gelirdin aklıma,
Sonsuz aynalar vardı yüreğimde,
Okyanuslar vardı bana küskündü.
Kasım zamanı ne oluyordu anlamıyordum...
Ölüm dediğin nedir ki?
Bir kuru toprak,
Bir avuç dua,
Ve,
Geriye kalan anılar...
Zaman kaybolup gidiyordu yıllarımdan,
Savruluyordum Ayçiçek tarlalarında,
Güneş bir başka parlıyordu,
Tıpkı;
Yüreğimden geçen hasret rüzgarları gibi...
Bir damla göz yaşı mıydı bizi iyileştiren,
Yoksa,
Yanan küller mi?...





Külün de gündelik hayatta birçok işlevi var evet ve bir özelliği de insanı özüne kavuşturması. Bereket katması yüreğe. Tebrik ediyorum sevgili Ecenur. Güzeldi 🌾✍🏻😊