Yangına Ağıt

Bir orman yandı dün

susarak, gürültüsüz,

herkes başını çevirdi,

kendi yangınından utanır gibi

bir tek dumanı kaldı

göğe yazılmış bir ah gibi...

Her yan kor, her yan kül

ağaçlar suskun, taşlar suskun

su çekilmiş, kuşlar göçmüş

biz yine oturup

birer ağıt ezberledik

Ey insan!

Sen ki ateşi icat eden

sen ki her yanlışı toprağa gömen

sana soruyorum şimdi:

Bu yanan gövdeyi

kaç kelimeyle kurtarırsın?

Kaç şarkı söylesen

yeşerir mi bir tek yaprak?

kaç gözyaşı döksen

döner mi bir tek ceylan?

Her yangında

yanan sadece orman mı?

yoksa

insanın kendi kalbi mi biraz da?

Ben susan ormanın diliyle konuşuyorum sana:

Yakmasaydın,

şimdi susmazdım!

Turgay Kurtuluş