Yapraklar

Yapraklar

Ağacın dibine düştükleri an

Solan sevinçlerim olur.

Dalından çıktıkları an

Kuruyan mutluluklarım olur.

Su bile döksen nafile

Yeşermez artık

Güneş bile doğsa, imkânsız

Isınmaz artık.

Yapraklar

Rüzgâra sanki

Dur hele sen görürsün gününü

Kaldırımlardan elbet bir gün kalkacağım

Der gibi bakıyor

Belli etmiyor ama

Gizli gizli ağlıyor

Yağmur yağdığı an

Belki de teselli ediyor kendini.

Yapraklar

Alıp kanayan yaramı sarsam sizlerle

Üşüyen ellerimi örtsem sizlerle

Görmeseler...

Penceremin önüne sersem sizleri

Değerli olduklarını hissetseniz

Umudumun başına geçirsem sizleri

Acele etmeden bekleseniz.

Yapraklar

Eğmeyin başınızı dik tutun

Nice sonbaharlar geçti

Şimdi mi geçmeyecek ?

Müjdeli haberler bile 

Hatırını sormadan geçmez

Daha doğrusu

Almak isteyenlere kendini vermez

Siz ki her çeşit meyveyle dostsunuz.