Yar

Gece alabildiğince karanlık.
Ne safak söker ne doğar aydınlık.
Ben çoktan vazgeçmişim sabahlarımdan.
Yar günden,uzak geceden karanlık.

Yalnızlık olabildiğince soğuk.
Hasret görünür kapıda,mat ve donuk.
Ben geçmişken sımsıcak düşlerimden...
Yar kaskatı durur ölümden daha soğuk.

Sevda gelebildiğince gelmiş yanıma.
Öfkeyle küfürle def etmişim fizana.
Sevda kokulu yardan geçmişim.
Yar nefesten yakın ama gelmez olmuş lisana.

Yara durabildiğince kat kat olmuş tenimde.
Yaradan ağlarım çare yoktur elimde.
Geçmişim sonunda bir katre tebessümden.
Çarem yardadır,tebessümünde.

İçimde akmadan durmuştur zaman.
Turkuaz olmadan geçmez bir tek an.
Ömrümü yoluna ahir ederim.
Yar ahir eder ömrümü gittiği ilk an.

Adını gizli tutarım bilmez başkası.
Gelmez ki sitemin ardı arkası.
Yar'a vermişim gönlümü ancak.
Yarsız gelen her nefes haram lokması.

Yar ölümü layık görmüş halime.
Yusuf özü bilmiş konaklamış gönlüme.
Hasret çeken yusufu ağlatıyor hasretim.
Toprak sarmalıyor yar sarmazsa koynuna