Yâr Beni Yardan İtti

YÂR BENİ YARDAN İTTİ 

Sayende bir zamanlar mutlu olmak isterken

Ansızın çekip gittin, aklım almadı artık

Bitmez sandığımız aşk ne çabuk bitti erken

Yaşayan bir ölüden farkım kalmadı artık

Ne çok hayalim vardı; hepsi yok olup gitti

Tükendi ümitlerim; aşk beni benden etti

Hayallerimi yıktı; yâr beni yardan itti

Düşlediğim hiçbir şey gerçek olmadı artık

Dinmek nedir bilmiyor, tarifsiz acılarım

Türkmenoğlu diyor ki; çoğaldı sancılarım

Ümidini kesmezken benden duacılarım

Onulmaz yaralarım şifâ bulmadı artık

Türkmenoğlu (Şükrü Atay)