Yar/a

Geceyle gündüzün arasında sıkıştın —

Aynı acının iki yüzü gibisin.
Bir körün kalbinde parlayan karanlıksın,
Işığın bile küfrettiği bir berraklık.

Terk edilmiş bir bebeksin,
Gözlerin mezar taşlarına benziyor.
Her nefesin, bir dua ile lanet arasında,
Kutsal bir çürümenin yankısı gibisin.

Dostların sırtından vurmuş seni,
Kanınla ısınmış taşlar da seni tanıyor.
Bir dağ aslanı gibi, onurunla ölmüşsün
Yalnızlığın kükremesi yankılanıyor içinde.

Her nefesin, bir ağıt kadar kırılgan,
Her suskunluğun, bir dua kadar kirli.
Göğsünde çürüyen sadece zaman,
ve sen hâlâ berraksın, bir kör için.

Ellerin yine iyiliğe bulanmış,
Ama meleklerin bile korkuyor senden.
Kan içinde bir merhamet bırakmışsın geriye,
ve ben, o yaradan içiyorum seni.