Yaşamaktan Bezdirdin

Mermi mi taşıdın gönül kaleme
Namlunun ucunda gezdirdin beni
Düşürdün gönlümü derde eleme
Yaşamaktan canım bezdirdin beni

Sende ezberimdi koca kainat
Azap oldun bana aşkıma inat
Yıllar yılı sana yaptım serenat
Yaşamaktan canım bezdirdin beni

Ucsuz bucaksızdı yüzdüğüm deniz
Sanmıştım yürekte ikimiz biriz
Yaralı bıraktın hemde çaresiz
Yaşamaktan canım bezdirdin beni

Yazdığım türküler şimdi dillerde
Baykuş öter oldu viran illerde
Neylesin yüreğim onulmaz derde
Yaşamaktan canım bezdirdin beni

Katar katar gökte sessiz bulutlar
Gözlerimde battı senli umutlar
Kalmadı dilimde lezzetler tatlar
Yaşamaktan canım bezdirdin beni

Şimdi bir mechule gidiyor ömrüm
Kan yağan şafaklar sende kör düğüm
Canımın içinde sendin gördüğüm
Yaşamaktan canım bezdirdin beni