Yaşamın Özüdür Şiir

Güneş ,
Şiir yazarak doğar .

Gece örtmez gökyüzünü .
Dizeler , dizilişidir yıldızların .
Nereye vursa ,
Şiirdir şavkı ayın .

Kâinatın harflerini
Döktüğünde bulutlar ;
Toprak ,
Buram buram şiir kokar .

Yavrusunu yitiren ana ,
Anasını arayan yavrudur .
Düşer akkorun ortasına ,
Yanar kavrulur .

Gülün kokusu , yaprağı ,
Kuşların kanatlarıdır .

Zehrini sakınır da arı ,
Petekleri şiir doldurur .

Kuğunun süzülüşüdür .
Turnalarla salınan selam .

Gözleridir ceylanın ,
Vurulur cümle âlem .

Kaş gerilir yay gibi ,
Şiirle atar oklarını kirpikler .

Yanık yürekler yazar da
Çatlamış dudaklar söyler .

"Ölüm,Allah'ın emri"dir ,
Ayrılıktır sitemi .
Dizleri kavuşturunca dizeler ,
Mest eder gönülleri .

Durmak bilmez , devinir .
Otuzudur Şubatın .
Mevsimlerin beşincisi ,
On üçüncüsüdür ayın .

Aş , iş , emektir .
Onurlu alın teridir .

İsyandır haksızlığa .

Vatan toprağını sulayan kandır .
Hiç durmadan esen rüzgardır bayrağa .

Neyleyim imgeleri , betimlemeleri ?
Düşünse ,
"Tüyü bitmemiş yetimleri" ,
Utanır siyasetçi ,
Kahrolur yönetici .

Gizemli duyargalarla algılar şair .
İnsanın tözü ,
Yaşamın özüdür şiir .