Yaşlandım
Sende bahar şimdi geldi
Goncalarından belli
Bense yazdan çıktım gayri
Son hazana yaslandım.
Bin iltifat eylesende
Sevdiceğim yüzüme...
Saçlarıma aklar yağdı
Yavaş yavaş ıslandım
Farkediyorum yaşlandım
Ben, eski ben değilim
Dermansızdır dizlerim...
Yeşil yeşil baksamda ,
Görmüyor gayri gözlerim.
Hani nerde o çılgın adam,
Uykusuz sabahlarım nerde...
Gece gündüz işler idim,
Boydan boya paslandım.
Anladımki Yaşlandım.
Haydi yürü sen
korkma,
Sakın bakma ardına
Gözümdeki birkaç damla...!
Say ki...
Mutluluktan hislendim..
Sende anla ne olur...
Vakit kaybediyorsun bende
Senin adın ilkbahar
Ben kış oldum puslandım.
Artık tamam yaşlandım.
duygular yaşlandığında biter insan.. bence takılın siz de bahara hayat her mevsim güzel..yaşamayı bilene saygımla...
Bana neden ağladığımı sorma ki, sana yalan söylemek zorunda kalmayayım.
"Yaşadım" diyebiliyorsa insan, "işledim" diyebiliyorsa, bir kış sabahı bakarken penceresinden geçmişine; Camlardaki buğuya "ben eski bir şarap gibiyim" diyebilecektir.
Tebrikler.
güzel anlatım.gönlünüz genç kalsın.
sevgiler.