Yazamıyorum

Tül perdeden sızan
Kırık dökük ışınlar gibi
Varlığım yokluğuma eşdeğer
Seni saramıyor kelepçeli hislerim
Ahlak ve düzen yolumu kesen eşkiyalar
Sana beslediğim tüm hırslarımı alıkoydular
Ayağım sürekli fren pedalının üstünde
Uyumlar içinde kayboldum
Tedbir almaktan başka hiçbir şey yapmadım
Kuşkusuz korkağın tekiyim
Elini tutmadan, yanağını öpemedim

Arka planda çalan ritim benim
Olsam da olur olmasam da
Bugünü yaşamadan
Yıllar sonrasını düşündüm
Hayıflandım gelecekten yana
Memurlar gibi
Faturalar ödedim yaşadığım her ay için
Kredi bile almadım yaşamdan
Borç alıp kazıklamadım kimseyi
Ne kadar da sıkıcı bir organizmayım

Sevdiğim her kadına göre şekillendim
O neyi severse ben de y*vşakça onu sevdim
Girdiğim bütün kapların şeklini aldım
Kelimelerinden çaldım onların
Marjinal olmadım
Orijinal hiç olmadım
Tırmanan besteler kadar klişeyim
Sonum belli

Büyük patlamadan bu yana
Benim ruhum gibi bir çok klon var
Saf, düz insanım
Önüme konanı yerim
Hayıflanmam kimseye
Mütevazı değil gizli teşhirciyim

Kimi sevsem
Sen çok iyisin, der
Senden ayrılıyorum, der
Yanıp sönen ışıklar gibi
Kısa süreli etkilerim var
Dıştan Bmw
İçten Tofaş'ım
Güven veriyorum
Gelecek vaad edemiyorum
Ayrılmayı bile beceremem
Pişman olacağımdan korkarım

Eksiklerim var
Kaygılarım var
Kalp ağrılarım var
Canım yanıyor
Konuşamıyorum
Gülümseyip duruyorum
Nutkum tutkun
Duygularım var
Diyemiyorum

Başı afilli
Sonu gerçekçi
Şiirler diziyorum kağıda
Kalemim bile çelişkili
Yazamıyorum