Yazmakla Bitiremedim Öykümü

Uzun bir mevsim gibi geldi

Bir denizin ardındaki yüzü görebilmem

Hafiften saydam bir damla süzülüyordu yanağımdan

Belki dönülmez bir ayrılıktır elde ettiğim

Belki de kuru bir akşam sevdası...

Oysa yazmakla bitiremedim öykümü

Nice mavi gökyüzüler değiştirdim

Nice karanlık geceler...

Nice güneşler değiştirdim

Bir hiç gibi kalakaldım oysaki

Gönül bahçemde uyukluyordu ağaçlar

Ve sonra bir hava çöküyor üstüme

Yorgun muyum?

Uykusuz muyum?

Bilemediğim onca şeye rağmen

Solgun bir yaprağın üzerine işliyorum

Maziden çaldığım anılarımı

Bazen bir sokak olmak istersin

Olamazsın...

Bazen kapamak istersin gözlerini

Kapatamazsın...

Bazen de anladım sanarsın her şeyi

Oysa anlamamışsındır...

Boş ver...

Ne de olsa bir parça simide sahipsin

Martılar uçuşuyorken etrafında

Fırlatacak kadar cesur musun bilemem...

Ya da bırak her şeyi bir kenara

Ve hayatı izle sadece...

Yeşili, maviyi,sarıyı...

Tonlarındaki solgunluğa aldırmadan

İzle sadece...

Eylül diye tutturursun

Yaprağın düştü mü

Ağlamaya başlarsın...

Yaşamayı ya olduğu gibi seveceksin

Ya da olmasını istediğin gibi...

Sonra sorup soruşturursun

Kim bu geceleri karanlığa boğan diye

Oysa bir tek sen sessizsin...

Bir tek sen donuk gözlerle bakarsın

Belki...

Belki bir şey demek isteyeceksin

Ama gözlerin dolmadan yutkunuyorsun

Ağlamak mı istiyorsun?

Ağla...

Damlalar akarken yanaklarından

Sen sadece ağla...

Hiçbir şeyi düşünmeden...

Hiçbir kalbi kırmadan...

Döktüğün yaprakları ıslatmadan...

Ağla sadece

Bazen herkes gibi oluyorsun

Bazen bir hiç gibi...

Sebebini bilmeden gülüyorsun

Gamzende kim bilir hangi mevsimler yaşanmakta

Sonra duraklıyorsun...

Sanki sil baştan yapmış gibi

Yarından düne dönüyorsun

Neden mi...

Ben de bilmiyorum

Belki bir yerlerde unutmuşsun kendini

Belki de hayat limanında...

Boş ver...

Nasıl olsa tekrar güleceksin

Ve tekrar üzüleceksin...

Ben alıştım kahve yüzlü ağacım

Sen de alışsan iyi edersin

Ya da boş ver...

Sen böyle yetersin bana

Yapraklarını düşünme...

Nasıl olsa bir gün güneş doğacak

Ve yine yaprakların altında

Sayıklayacağım sevdiklerimi...