Yedi Ayrılık

Vicdanın sızısı geçmiş zamansızlığı
Bütün eklerinden kurtulup gelenin yalnızlığı

Yedi ayrılık bildim kendimi bildiğim kadar
...
Bu dağlar şehri taşır al yanaklı çocuk bağrı
Gurbet yitiğin gözünde ağrı
Dağlar yürür elbet,ağlar görür elbet

Yedi ayrılık bildim kendimi bildiğim kadar
...
Ya sen hiç büyümedin günden güne inat
Ya da büyüdüğünü anneciğin ördü.