Yelda Nefesini Üfle Ruhuma

Yelda nefesini üfle ruhuma

Şimdi bir ses gelse senden, sussa bütün sesler,

Seni dinlesem sonsuza kadar..

Yürürken yarım aksak, bir köşe başından karşıma çıksan

Sarılmasan da olur, sadece merhaba desen..

Aniden çevirsen gözlerini bakışlarını sineme devirsen

Kirpiklerin batsa canıma ah etmem İnan sana

Gökyüzüne bakarak gülümsesen, bir çift yıldızla birlikte kayıp ruhuma düşsen

Mihriban diye seslensen sesizce, '' lambada titreyen alev üşüse'' mesela..

Sabahıma doğsan gün görmemiş ışığınla, güneş doğmaya utansa,

Tutulsa rüzgarın yolu, saçlarına uğramasa..

Sen ah sen; hayalimde bile olsa uzatsan ellerini, yüreğime dokunsan

Üflesen yelda nefesinle, sol yanımın acısını alsan

efsunun kanıma karışsa ve oracıkta ömrümü ellerine bıraksam

Ölsem bu aşk için gözüm arkada kalmasa.

Nimet Öner