Yenildin Ya Şahrud

Yenildin ya Şahrud...

Ellerin açık,
Yüreğinde anlamsız yüzlerce küfür
Ve dökemediğin yaşlarla öylece kala kaldın bir başına.


Hoyrat sevişmelerin
Geriye bıraktığı utanç duygusuna verdin akıtamadığın yaşlarını...


Yenildin...


Sen ki
Anlamsızlıkları içinde boğulurken siyahlığın,
Ayrıştırabilir misin gökyüzünün alaca karanlığında ki renkleri?


/Deniz kokusuna hasret balıkçıl kuşlar gibi,
Nasıl özlemler biriktirdin ki doyuramadın aç gözlerini?/


Ağlayabildikçe var olacaksan dünyada,
Kalkarken dayanabileceğin kadar dayanacaksın
İçinde harlanan alafa.


Var mı hala umudun
Fikrini en onarılmaz yerinden
Defalarca jiletliyorken bilinmezlikler...


Ağıt hüznü düşmüş hasretlerinden
Kotarabilecek misin yaşayamadığın anları?


Ya da;
Akabilecek misin bir uçurum kıyısında
Zayıf bir umuda tutunmuş Seyduna'ya?


Yenildin ya Şahrud...


Şimdi tüm yenilmişliğinle
Avazın çıktığı kadar
Haykırmanın tam zamanı koyu karanlıklara...


Şafak yeniden sökecek,
Ama bilirsin gün geceye sevdalı,
Tüm telaşı yeniden kavuşabilmekten yana...


Öyleyse
Dinle ya Şahrud,

Ağzın zehir,
Kan kusmaya meyilliysen biraz da
Uzat elini artık Seyduna'ya...


Kır tüm kilitlerini dillerin.


Kavruk toprakların yağmur kokusunu bırak sadece usunda,
Doyur aç gözlerini sana kem bakan hayatın.


Ruhunda saramadığın yaraların yerine
Öksüz kalmış düşleri sar sinene...


Kim bilir
Belki zaman;
Biri birine yal(b)ancı coğrafyalarda
Göğsünün kafesine hapsettiğin kuşları azad etmeden
Şiiri tam alnının ortasından vurma zamanıdır...

Kim bilir
Belki de zaman
Her derde deva palavralarının tam karşılığıdır...




Ağustos'2009 Aydın...