Yenilgi

Bir şiir yaktım yüreğimin ayazına
Damağımda hayatın telvesinin kekremsi tadı
Söylenmedik kelimeler kuruyor
Geç kalınmışlığın dudaklarında
Şiirime hüzün libasını giydiriyor yine Eylül
K/ana karışıyorken zehir zemberek karanlık
Bir kırlangıç vuruluyor göz kapaklarımda...
Avuçlarımda bin bir karmaşa
Anlıyorum ki bir heyelanmış hayat dedikleri
L/imansız gecenin karanlığından
Sabahın bakir eteklerine eliyor beni zaman
Bir bir d/üşüyor şiirimin mısraları
Öyle cilveliki günahlar
Yitip gidiyor Yusufluğum
Çalınınca rüyalar bile
Zaman ç/ağlayan bir keman sesi artık
Sonra...
Sonrası dinmeyen bir çocuk hıçkırığı