Yıllar Sonra Öğrendim

Kibir nedir tanımadım,
Alçak gönüllü davranışım oldu.
İnsan kendini nasıl abartır?
Ben bir türlü beceremedim!
...
Sonsuz bir gücü olmayan,
Nasıl her şeyin üstesinden gelebilir?
Sonsuz gücün sahibinden başka
Bana kim güç yetirebilir?
...
Gün oldu nefsime yenildim,
Çaresizlik tuzağına düştüm...
Asla bir umut ışığının da
Olduğunu aklımdan çıkarmadım...
...
Her şeye hâkim olmak için
Uğraşıp hayatı kendime,
Yaşanmaz hale çevirdim...
Zehir zıkkım da etmedim...
...
Büyüklük büyüsüne kapılmadım...
İnsanları ezmedim...
İnsanları ve inananları,
Kendimden uzaklaştırmadım...
...
İyiliği karşılık beklemeden
Yapmayı denedim...
Tek başına mutlu olunamayacağını,
Erken yaşlarda öğrendim...
...
Ölümden korkmak yerine,
Ölüm gerçeğiyle yüzleştim...
Yaptığım iyilikleri unutmaya
Kötülükler karşısında ise
Öfkemin dinmesini bekledim...
...
Beni huzursuz eden şeyleri
Ve ihtiraslarımı törpüledim.
Keskin bir bıçak olduğunu bildiğimden
Eleştirilerden bile kaçındım...
...
Hiçbir sırrın sonsuza kadar
Gizli kalamayacağını gördüm...
Çıkarcı olmamaya alıştım.
Adil davranmaya çalıştım.
...
En zor zamanda bile
Kesinlikle ümitsizliğe kapılmadım.
...
Benden iyi durumda olanlara
Bakıp üzüleceğime,
Benden zor durumda olanları
Görüp rahatladım...
...
En sevdiğim şeyleri,
Başkalarıyla paylaşmanın
Zevkine ve keyfine vardım...
...
Hayatımın vazgeçilmezleri oldu.
Onları küçük çıkarlar için
Asla feda etmedim...
...
İyi bir dostun,
Paha biçilmez olduğunu,
Vermenin almaktan daha
Büyük bir ihtiyaç olduğunu
Yıllar sonra öğrendim...
...
İsk.-120710