Yine Eylül

ne çok söylenir şimdi
ne çok yazılır

ne çok içilir üstüne
ne çok ağlanır

aylardan yine Eylül


ince bir ıssızlık çöker
babadan kalma çınar tenine
sonra oynak rüzgar tarar saçlarını yaprakların

kopar o an içindeki tüm korku terleyince akşam kurusu zamanın
tel tel kelleşir ağaçlar


önce yemeniler gider
sonra bindallı elbiseler
saman sarısı gün batımı kalır geriye bir de dibini eşeleyen ben

son bir çapa vurursun içindeki nadasa
bir avuç su
bir avuç dua

kalemini kırmadan hayalin
şiir düşer göğsünden yine hazana

yeni umut
yeni dilek

zangoçlar saatini kurar iplerin
ezan yeni başlar

secdeler döner kıbleye
bir de sarhoşlar



ne çok söylenir şimdi
ne çok yazılır

ne çok içilir üstüne
ne çok ağlanır

aylardan yine Eylül ...