Yokluğun Deli Rüzgar
fırtınalar gördüm ben adı aşktı güya
yılmadan tekrar başladım acımasız duyguya
sanma canım öldürür, hasretin büyük riya
yokluğun deli rüzgar estirip uçurdu ya
birgün görmesem seni,tutuluyor her yanım
ben senin sol tarafın,sen benim sağ tarafım,
ölümden daha öte yok benim saltanatım
yokluğun deli rüzgar savurup kopardı ya,
sanma sürecek senin bu güzel serüvenin
emin ol bitecektir,bu gençliğin bu yelin,
bazen düşünürümde nedir sendeki yerim?
yokluğun deli rüzgar,severek öldürdü ya!!!!!!!!!
Ben beğendim tebrikler
öok begendim şşiirinizi tebrikler
Merhaba nebiye hanım, anlamlı bir şiir okudum tebrik ederim...Yalnız, kafiye rediflerle kurulmuş, uyak yapısına dikkat edilmemiş. Bir sonraki hece çalışmanızda daha da mükemmeli yakalayacağınıza inanıyorum.
yoklugundaki deli rüzgar an gelir kasırgaya dönüşür.kaleminiz kavi olsun