Yoksun

Yapboz sevişmeler
senin dudakların eksik
soğuk bir gecede
nefesini arıyordum
yatak örtüsü üşütmüş tenimi
yok senin sıcaklığın

ve parçalarını birleştirmeye çalışıyorum
karanlık
yok gözlerin

bu üşüyen ben miyim
ve sen benim
hasta düşürülmüş yanım
kelime çıkmazım

kesik yaralarım var
sen gitiğinden beri
kanayan bir yanım
dikiş tutmaz
bu kaçıncı dikiş patlatmışlığım
pansumanı hep eksik kalır

seni uzun yollarda
seni uzun yolculuklarda
seni yol ayırımlarında bıraktım

gece soğuk kalmadı
sana dair yakacak bir anı
ölülerin soğukluğu
ayaklarından mı başlıyordu

yoksa ben miyim
bu selası okunan fakir
dervişlerden yadigar
bir hırkaya sarılmış

bak ayaklarımda başladı üşümelerim
örtün üstüme sıcaklığını
ört ayak uclarımı
kangren bir yanım var
kes gitsin diyeceğim
kes senden kalma yanlarımı
yoksa her tarafıma yayılır

yoksun üşüyorum

örtün üstüme
yoksan hep soğuk kalır cesedim