Yolcu

Şimdi öylesine bırakıp 

Gitmek vardı ölüme 

Yağmurun ıslattığı o ıslak yollarda 

Türkü söyleye söyleye 

Gitmek vardı gitmek 


Zaman neydi? 

Doğudan doğan güneş miydi?

Sarıp sarmalayan gece miydi?

Söyle vuslat yolcusu söyle 

Zaman neydi de

Gönlünden yaşlar dökersin 


Bilirim yolcu bilirim 

Ben de tattım acıyı 

Ben de akıttım yaşları 

Bir demet gülün solmuş çehresinde

Ben de uyudum yolcu

Ben de uyudum


Bak 

Zaman nasıl da akıp gidiyor 

Şimdi bu ıslak yollarda 

Koşturup kirlenmek 

Ağlayıp sızlamak vardı yolcu


Ne ettik de büyüdük 

Verdiğimiz her bir nefes

Met-cezir misali oynadı 

Hayallerimizin puslu gecesinde 


Ağlama yolcu ağlama 

Giden gitti 

Kime kaldı sanki

Şu vefasız dünya 

Ağlama yolcu ağlama 

Bir şey gelmez elimizden 

Giden gitti

Kalan düşünsün bizi


Hatırlar mısın yolcu

Nasıl da gülerdik çocukken 

Bir tebessüm için 

Zorlardık ay dedeyi

Masallarla dolu sanardık 

Şu yalan dünyayı

Şimdi saklar mazide çocukluğumuzu 

Sert kabuklu midyeler


Nereye yolcu nereye 

Varacağını mı sanarsın aşkına 

Yok  yok

Ne yaparsan yap 

Gelmez yolun sonu

Bekleyelim istersen 

Bakarsın çıkıverir 

Şafak yıldızların üstüne erdiği vakit

Bir başka yolcu




01 Aralık 2020 292 şiiri var.
Yorumlar (3)
  • 3 yıl önce

    Gönlünüze ve kaleminize sağlık. Saygılar.

  • 3 yıl önce

    Ne de çabuk değişiyor düşüncelerimiz, küçük bir çocuk iken büyüyüp maceralara atılmak isterdik şimdi ise hayattan, yaşamaktan korkar hale geldik. Nedir bizi bu duygulara iten?