Yorgun Bahtiyar

Sendeki derinlik bana benziyor
Gerçekler saklanmış içinde senin.
Edepten çıkana kul mu deniyor
Vicdanın aklanmış içinde senin.

Nasihat altınsa korsun doğruna
Körün söylediği gitmez ağrına
Hayat acımasız çökmüş bağrına
Hüzünler eklenmiş içinde senin.

Suçluyu seçemez olmuş ahali
Mahşerde haraptır şeytanın hali
Acı filiz vermiş sürgün misali
Izdırap yüklenmiş içinde senin.

Yüreği sızlamaz cefa edenin
Yolu sarpa çıkar sessiz gidenin
Kaderin ağında kalmış bedenin
Duygular büklenmiş içinde senin.

Merhamet dağından zulmu sökmüşsün
Yirmisinde dolmuş erken çökmüşsün
Kimseye açmamış içe dökmüşsün
Dertlerin köklenmiş içinde senin.

MERDANIN başına dumanı çökmüş
Hazan bağlarının gazeli dökmüş
İlgisiz kalınca boynunu bükmüş
Çiçekler teklenmiş içinde senin.