Yoruldum

Yoruldum

Bir başıma olmaktan yoruldum

Hayal kurmaktan

Seninle olan hatıraları anımsamaktan

Üzülüp üzülüp ağlamaktan

Huzursuz gecelerde uyuyamamaktan

Ve sana özlem dolu şiirler yazmaktan yoruldum

Yoruldum

Sadakatsiz ve fütursuz bakışlarından yoruldum

Aşağılanmaktan

Devamlı rol yapmaktan

Çöp misali bir kenara atılmaktan

Ve camlara, kapılara bakmak varken

Tavanlara, duvarlara bakmaktan yoruldum

Yoruldum

Seni düşünmekten yoruldum

Kendimi değersiz hissetmekten

Tekrar tekrar talep etmekten

Geri plana itilmekten

Çaresizce umut etmekten

Ve sürekli seni beklemekten yoruldum

Yoruldum

Her zaman haklı olmaktan yoruldum

Haklı iken susmaktan

Kendimi savunamamaktan

Hep alttan alan olmaktan

İçim kan ağlarken güçlü kalmaktan

Ve belki de kendimden yoruldum

Yoruldum

Yorulmaktan bile yoruldum

Seni kıskanmaktan

Bu anlamsız durumdan

Sana olan takıntılarımdan

En çok da sana hâlâ âşık olmaktan yoruldum

Ve galiba seni de yordum