Yüreğim Hâlâ Sana Sürgün Dila

Oy Dila...
Turna duruşlum
Türkü bakışlım
Oy bahtıma kara çalan
Bedenim değil içimdir yaktığın
Dilimde zikir oldun
Yüreğimde ant
Ne yana dönsem sen
Gönlümün duvarlarına çarpar durur adın
Adımı unutup
adına tutunduğumdan bu yana
Bütün dalgınlığım sanadır Dila...


Oy yüreğime yara salan
Ayrılığı vurdukça zaman
Gözlerde kanar durur
Yürekte kalan..
Gittin!
Bıraktın beni perişan
Yokluğun battıkça kıymık kıymık içime
Göğsümün çarmıhına gerilir sevdan
Koca bir şehir çöker başıma
Bu kara sevdam
zekat biçer gözyaşıma...

Sensiz gurbettir şimdi
vardığım her yer
Ve her yer kara kış
Hasretin koca çınar
Nasıl taşır bu yükü şimdi bedenim
Senden başka herşeye bitkinim Dila....


Sen ki hayata tutunduğum daldın
Umudumun adıydın
Şimdi dünyaya dönmüyor yüzüm
Senden başkasına değmiyor gözüm
Düşmüyor adın
kalbimin hanesinden
gözlerime bıraktığından beri kendini
Gitmiyor serin serimden Dila...

Gidişinle lâl oldu diller
Dilsiz yüreğimde
Dillere destan kaldı sevdan
Hangi söz derman olurdu ki zaten derdime
Hangi söz tamamlardı ki bizi
Ve hangi su söndürürdü
kor ateşlerde yanan yüreğimi
Gözyaşlarımı döktüğüm Dicle'mi Dila...?


Ömrümün bereketi
Sesi sesimde yanan
Yüreğimin
sonsuz kederi
Dilimde yaram
Gözlerinin kahvesine devrilirdi
kırk yıllık hatır
bin yıllık kelâm...
Gittin!
İçime dert ektin
Sustun bin çığlık
Ağlattın figan
Bir kez olsun sürgün eylemedin
Kalp sedanı diline
Adımı yazmış mıydın bilemedim
Göğsünün sol köşesine
Sende benim gibi sevmiş miydin?
Adınla eş miydi yüreğin Dila...?


DİLA : İÇTEN GÖNÜLDEN SEVEN
03,12,2010