Yürekbilen

gülün kalbine dokunmak istedim.
dokundum.
soğuktu...
ürperdim...
gülün kalbi sızlıyordu.
sızlayan bir kalp,
sıcak olmalıydı.

gül dedi ki bana:
ellerinle değil yüreğinle dokun.
nasıl?
dedim...
düşünme dedi,
yüreğinle dokun...
düşünmedim...
belki bir hiçtim,
o an,
belki herşeydim...
zamandan mekandan ayrıldım.
gölgem yoktu.
sadece yüreğimin gölgesi vardı.
baktım yüreğimin gölgesine.
bir elmaya benziyordu.
yürekdilenendim...
yürekbilen değildim...
dokundum derman olamadım sızısına
ama gördüm.
hissettim..
aştım piştim hesabıyla.
yandım.
sel oldum:
barajsızlara.
agadi oldum:
agadlara..
dokundum ;
gülün kalbine,
sızlıyordu.
sımsıcaktı...
gül dedi ki bana:
yürekdilenen değil,
yürekbilensin artık....