Yürekli Çocuk Sevdası

Yürekli çocuk sevdası

Ne zaman sıyrılsam bu karamsar hallerimden
Hallerime derman olan sen gidiyordun
Giderken arkandan koşan yürekli çocuğu görmüyordun
Ayağı takılınca çamura bulanan yüzünden akanlar
Kirli yüzüme bir avuç su vuruyordu
Adımların kaldırımları deliyordu
Delik deşik bir yol bırakıyordun önümde
Bulunması güç izler bırakıyordun ardında
Sonra yalnızlığa alışıla gelmiş zaman aralarında
Senden arda kalanları temizliyordum
Ama gel gör ki bir imansız iz kalıyordu
Tüm renkleri içinde barındıran
Beyaz sayfalarda görünmesi muhtemel bir leke
Bende gökkuşağıyla süslüyordum satır başlarını
Giderecek alışıyordum yokluğunun renk kuşağına
Büyüyordum cılız kalan bedenimin içinde
İçimde sıkışan kalbimi sen doldurdun diye sevmiyordum
Hatalarımla anımsıyordum seni
Hatasız yolculuklar planlıyordum
Ama her defasında karşımda duran bir çıkmaz sokak oluyordu
Adını sen koyuyordum
Huzur delisi aklımla bir kumar oynuyordum
Ben acıya katlanılması şart diyordum
Aklımsa hadi oradan diyip sırıtıyordu gözlerimin içine