Zalim Hayata Yenik Düştü

Bir efkâr kaldırdı içimde
bıraktım kibriti yere
olduğum yerde kala kadım
birde gördüm ki her yer yanıyor


ne yazık bitmişti
bir söz oldu ki ateşi söndürdü
aşk yılların hasretini dindirdi

keder uzadığı yolun
artık mesafesini biliyordu
zamana artık hiç bir belirteç bırakmamış

yolunu çizmişti
ateş sönmüş
ama bir ateş geliyor maalesef

farkına varamamıştı
devrik sözleriyle yürekleri yakıyordu
hiç bir söze yer vermeden
kalpleri çabucak kırıyordu

bom boş yıllarını
harcıyordu kendini
artık hayata sarılsa da fayda yoktu


zalim hayata yenik düşmüştü

zalim kaldı bu hayatta

dertleri biriktirdi bir bir içine



zalim hayata yenik düşmüştü


çok yenik düşmüştü çooookkkk...