Zalim Olma Hayat

yanan ateşimin küllerini ne çabuk savurdun hayat
oysa damarımı ısıtan can evimdi bu yangın
usumda kazılı,boşuna silmeye kalkma bu aşkı
bilemezsin uğruna ne mücadeleler verdi bu kadın

tarumar etme daha fazla aciz yılgınlığımı
hicrana gark oldum yaşadıkça yetmez mi?
kime zarar verdim ki kendimden başka
anlamıyormusun feda ettim kendimi bu aşk'a

sen zevkle dağıttın birer birer dizdiğim taşları
ben her seferinde onurla yeniden dizdim
sen vahalarıma bile kaktüs doldurdukça
ben dikenleri ayıklamaktan inan bezdim

asıldım işte bir sarmaşığın zehirli kollarına
birde eteklerimi sen çekiştirip durma
görmüyormusun saçaklarımdan kan damlıyor
ben yeniden doğmak istedikçe beni arkamdan vurma

zalim olma bu kadar hayat,ben önünde diz çöktükçe
belimi bükme bu kadar hayat,kamburum eğildikçe.