Zalimi Yıksın Ahım
Zalimi Yıksın Ahım!..
Ben dağda, kulübede, karanlıkta doğmuşum.
Kâh kurumuş toprakla, kâh yağmurla yağmışım.
Sırtım yüke, kırbaca; bağrım, oka alışık.
Bin çileyle yoğrulmuş, pişmiştir her canibim..
Muzdarip bir milletin acısına talibim.
Sırtlanlar, yarasalar… Gönderin; bana gelsin!
Bırakın, ben çekeyim âlemin tasasını…
Yıkasın göz yaşlarım, karanlığın pasını…
Çıkarım kayalardan saf pınarlar misali…
Yarılan, başım olsun; kırılan, bileklerim…
Durmak mı? Haşa… Koşmazsam, emeklerim..
Ben, dikene razıyım; gülleri sizin olsun…
Ol ilahi irade, kuşatsın her zerremi…
Bir aşık olayım ki; unuttursun Kerem’i…
Ferhat dağı delmişse; ben, göğe tırmanayım…
Varsın yağsın şimşekler, ecel kessin yolumu…
Canana can gerekse, ben tadayım ölümü…
Tek minareler melül, millet mahzun olmasın!
Ateşler beni yaksın; zalimi yıksın ahım…
Bu sıkleti çekecek güç ver bana ALLAHIM!
Osman Onuktav
Kafkasi