Zaman Diliklerinde Harcanan Ömür

Bilmezdim onca yıl seneler geçmiş
Zaman söküğüne yama bilmezdim
Sevilen kendine mutsuzluk seçmiş
Böylece kırılıp yanma bilmezdim

İstemek yapmanın kardeşi olmuş
Gönülden sevginin çiçeği solmuş
Yaşarken gözüme böcekler dolmuş
Böyle Fatihasız gitmek bilmezdim

Perdeler düşüyor kalp ırmağına
Umudu sakladım gön sandığına
Sözlerim gerildi aşk çarmıhına
Tortusuz denize inmek bilmezdim

Eğittim zamanın keşke derdini
Ebabil kuşundan yedi rengini
Kefene sarılır karun zengini
Eşitlik mevlanın şanı bilmezdim

Çuvalla altınlar sarılan ömür
Yüzlere karalar çalınan kömür
Vicdanın hak ise yetimi sömür
Ayaklar baş olmuş tacı bilmezdim

Besleme sevdalar soluksuz biter
Gönülsüz işlerin geçmesi beter
Üstüme gelmeyin patlarım yeter
Bu kadar içlenip kanma bilmedim