zaman tüneli (edebiyat Hocama Sevgilerle)

Yine dört duvar arasında sıkıştım kaldım
Çocukluk günlerime şöyle bir daldım
Elime bir kağıt bir kalem aldım
Başladım anıları tazelemeye

İki satır yazdımda şöyle bir durdum
Bu çocuk ben miyim? diye kendime sordum
Hayırdır dedim sonra hayra yordum
Ellerim, ayaklarım sanki benim değil

Yüreğime bir hüzün çöktü bir anda
Gözlerimde benimle aynı kanıda
Yerimden kalkıp aynaya şöyle baktımda
Kırışmış bu surat sanki benim değil

Kaderime isyan etmek geldi içimden
Kaderimde gülüyordu bana içinden
Kaderine için için kahreden
Bu yürek, bu yürek sanki benim değil