Zihnimden Sen Geçiyorsun.

uyanıyorum,
bakıyorum ki yaşıyorum;
hamd ediyorum.
zihnimden sen geçiyorsun...
usulca Fısıldıyorum 'günaydın İstanbul!'
kalkıyor ,duş alıyor ,kahvaltı ediyor
ve zamanın içine dalıyorum .
adım adım iş yerime yaklaşırken ,
bildiğim duaları okuyorum
ikimiz için.
zihnimden sen geçiyorsun...

Kalemi elime her aldığımda,
zihnimden sen geçiyorsun !
ne zaman bir türkü mırıldanacak olsam
dilime düşüyor; 'sevemedim karagözlüm'...
zihnimden sen geçiyorsun !
ellerimi semaya kaldırsam ,
geçmişe dönüyor
ve yine yolum sana çıkıyor ,
zihnimden sen geçiyorsun!
Ben ki gökyüzü aşığıyımdır .
mavinin derinliklerine ne zaman dalsam,
zihnimden sen geçiyorsun!
O mavilikler de bir kuş oluyorum ,
İstanbulu arıyorum her kanat çırptığımda
zihnimden sen geçiyorsun!

koşuşturma bitmiyor,
eve giriyorum...
akşam oluyor ;yemek derdi başlıyor!
en sevdiği diyerek
"mercimek Çorbası" pişiriyorum .
zihnimden sen geçiyorsun!
yemek sonrası dişlerimi fırçalıyor ,
aklıma yaptığın espiriler geliyor;
gülüyorum...
aynaya bakarken gözlerim
gamzelerime ilişiyor.
sever miydi acaba diyorum?
zihnimden sen geçiyorsun!

yatmadan önce saç taramak sünnettendir
saçlarıma kadar incinmişliğim var benim.
şiir yazılmadı hiç saçlarıma mesela.
yazar mıydı acaba diyorum?
yarısı beyazlamış saçlarımı,
okşar mıydı acaba diyorum?
zihnimden sen geçiyorsun!

işte gece oluyor ,
en sevdiğim zaman dilimi!
Zihnimden sen geçmiyorsun!
Bakıyorum ki,
gecem oluyorsun.
her anımı dolduruyor
bana can oluyorsun!