Şiirime tanım getirecek olursam, bu imkân dâhilinde midir bilmem; çünkü her yazdığım şiir, yeni bir tanımı gerektirir. Bundan her şiirin, kendine has bir varoluş sergilediğini ve tanım ürettiğini söyleyebilirim. Bir şiirden, bir şairden yola çıkarak şiire tanım üretmek, körlük olmalı derim. Bunu fark ettiğimde eserlerini çocukları sayan ve evlat muamelesi gösteren sanatçıları biraz daha iyi anlayabildiğimi sanıyorum, körlüklerini de. Bunun yanında şiir, bende bir telaşın karşılığıdır. Zamanla nefes nefese, yarış kalkışan kişinin telaşı. Vakti yetiştirme, nakti önemseyen çağın en büyük sorunu.

Her insan şiire ihtiyaç duymaz. Ruhunu fark eden insan, şiire muhtaçtır.