Adı Bendis

Ummanlar kadar acılar çekiyordu
Batık ruhların enkazları içerisinde
Bedeninin her bir uzvunda kırıklar
Dökülüp duruyordu canı lime lime
Toprağın ölüm kokusuna uzanıyor
Bahardan arta kalan perçemlerini
Zodyakın ateşlerine sunuyordu
Ve oğlak dönencesinde yangın
Hiç sönmüyordu...
Aşk sustu Pilumunusun kollarında
Şiir ağlıyordu daha hiç doğmadan
Ahu'dan çalıntı yeşil yosundu gözleri

Adı Bendis...adı ben...

Daha dün koparmışlardı sevdasından
Söküp almışlardı yağızı dünyasından
Hırçın bir Bahreyn de artık rehineydi
Irgat pazarında satılası bir rakkase
Sorguluyordu neden niçin hep ben
Ne çok ölümler yaşadım yetmedi mi ?
Unutma ki bu son ölümümdür
Sakın bir daha gelme Thanatos...

Gelme....



Not:
Yaşamımın tüm yılları içerisinde ilk kez
yüreğimden bu son doğum günüme özgü
16.Ocak.bana yazdım